Ik heb een foto in mijn handen.

Ik heb een foto in mijn handen van mijn zwager. De man van mijn zus en de vader van mijn nichtje. Ik kan me niet anders herinneren dan dat hij er was. Dat hij ons hielp. Dat je blij was als hij langskwam. Dat het prettig was om in zijn omgeving te zijn.

Op de foto zit hij voor zijn vakantiehuisje. In Spanje. Net gearriveerd en net gegeten. Met pretogen en een mooie glimlach op zijn gezicht. Aan de kleur van de foto kan je zien dat de zon aan het ondergaan is. De avond valt.

Daar zit hij. Tevreden. Op de tafel staat een fles wijn. Hij is voor de helft op. Spaanse rode wijn. Perfect voor dit moment.

Hij heeft de zon niet meer zien opkomen.

Ik heb de laatste foto van de vakantie van mijn zus en mijn zwager in mijn handen. De laatste foto die op de camera stond. En de laatste foto van mijn zwager.

Rust zacht mijn lieve vriend.

Patz

PS. Piet van den Akker werd geboren op 6 januari 1953 te Delft en overleed op 24 juli 2011 te Jeseu

Ik ga op reis en neem mee...

De zomervakantie is weer aangebroken. En net zoals vele ouders is dat voor ons het moment om op reis te gaan (zonder kids zou ik een ander seizoen opzoeken als ik eerlijk ben).

Vakantie is voor mij vooral een verandering van omgeving. Ik heb een enorm leuke baan, dus daar hoef ik ook niet voor te vluchten. Maar wel; de iets minder leuke karweitjes laat ik even een maandje liggen. En vooral, even 100% met mijn vrouw en kinderen, en even een frisse neus halen en natuurlijk nieuwe ideeën opdoen. Want verandering van spijs doet eten.

Iedere vakantie probeer ik wat meer te lezen. Probeer. Er zijn namelijk een boel alternatieven. Wat dacht je van 'voor je uit staren'? Dat is duidelijk 1 van mijn favorieten. Zie het als vissen zonder hengel, zie het als mediteren maar dan zonder de focus. Ik kan urenlang, als mijn vrouw in een boek duikt en mijn kids aan het spelen zijn voor me uit staren. Bij voorkeur over een prettig landschap. En als mooie afsluiting van een paar uur staren val ik in slaap. Als een oude man kan ik in een lekkere stoel na het staren in slaap vallen. Heerlijk!

Toch neem ik altijd wat te lezen mee. En dit jaar heb ik weer een lekkere line-up bedacht; Allereerst 'Invisible Ink' van Brian Mcdonald. Was een tip van collega verhalenverteller Michel Maas. Over het vertellen van verhalen. Heb er stiekem al een hoofdstukje van gelezen en was gelijk hooked! Dan een boekje dat wel vaker mee gaat; 'Eilanden' van Boudewijn Buch. Voor mij heeft 'Eilanden' een speciale betekenis. Het was het boek dat ik aan het sterfbed van mijn vader las. En sinds die tijd leest mijn vader met me mee als ik weer samen met Boudewijn Buch al die eilanden bezoek. Dan 'De weg naar Oxiana' van Robert Byron. Ik ben een sucker voor reisverhalen. En dit is toch wel een klassieker. In dit boek beschrijft Byron zijn reis door Perzie en Afghanistan (1934). Ik ben hier tijdens mijn vorige vakantie aan begonnen dus de hoogste tijd dat ik hem dit jaar ga uitlezen. Last but not least; 'Baltimore' ( or, The Steadfast Tin Soldier and the Vampire). Van Mike Mignola en Christopher Golden. Een prachtig geïllustreerd boek op mooi papier gedrukt.Het boek staart me al een jaar vanuit mijn boekenkast aan.

Mocht u ook aan het hoogseizoen gebonden zijn om op reis te gaan? Dan wens ik u een Buitengewoon Prettige Reis en hoop u allen weer terug te zien aan het eind van de Zomer.

Patz