Zaaien

Ik praat graag over wat ik doe. Allereerst ben ik blij en trots met wat ik doe. Maar ik heb ook ontdekt dat 'zaaien' enorm krachtig is. Misschien is het wel de belangrijkste factor van het min of meer slagen van mijn Circus.

Het begon al toen ik met een koffer vol concepten langs uitgevers leurde. Ik kan me nog herinneren dat heel veel mensen om mij heen mij adviseerde om dat niet te doen. Of ik moest in ieder geval, voor ik de concepten en ideeën liet zien mensen een verklaring laten ondertekenen zodat ze de concepten niet zouden 'stelen'.

Zie je het voor je? Een vreemde man met grote koffer staat voor je deur, wil je wat laten zien maar laat je eerste een verklaring ondertekenen?

Ik geloof daadwerkelijk dat die angst verlammend werkt. Ik zie het ook in de praktijk. Ik kom redelijk vaak mensen tegen die al 10 jaar lang dat ene geweldige plan hebben. Maar het aan niemand laten zien uit angst dat iemand het pikt. Of steeds met een stapel papieren rondlopen die je moet ondertekenen voordat ze het aan je willen vertellen.

Natuurlijk komt er een moment dat iemand een idee van je 'pikt'. Ik kan me nog herinneren dat, tijdens een internationale beurs in Frankfurt, iedereen enorm zenuwachtig deed over al die Chinezen die onze spullen in de stand fotografeerde. Maar wat is je alternatief? Niet laten zien? Natuurlijk zal het balen zijn, maar het zou ook wel een compliment zijn. En daarbij, ergens geloof ik dat ideeën stiekem helemaal geen eigendom zijn. Ik ben nog niet zo ver dat ik mijn ideeën helemaal zonder bescherming de markt op stuur (de merken en concepten worden wel min of meer vastgelegd), maar ik hoop dat er een tijd komt dat ik dat helemaal los ga laten.

Want niet alleen kunnen mensen geïnspireerd raken door wat je doet, of gewoon je idee overnemen (en misschien wel verbeteren!), ik ben er van overtuigd dat meer mensen tegelijk of bijna tegelijk hetzelfde idee bedenken. Het komt er eigenlijk op neer dat je wellicht alleen maar je echte unieke stempel op je product of concept kan zetten door middel van de uitwerking. Door middel van de liefde en vakmanschap die je er in stopt. And that's good enough for me!

Patz

Patz over CircusPatz...

De Verhalen*school

Zoals jullie weten heeft mijn verhalencircus alles te maken met fantasie. Ik heb er ongeveer 40 jaar over moeten doen om te ontdekken dat fantasie of verbeeldingskracht en verhalen mijn ding is. Of laat ik het anders zeggen. Ik heb er 40 jaar over gedaan om te herontdekken dat fantasie mijn ding was en is. Want als kind wist ik het natuurlijk wel.

Gelukkig had ik het niet helemaal weggestopt. Of laat ik het weer anders zeggen; gelukkig dat het onderwijssysteem en de wereld om mij heen het niet helemaal had weten uit te wissen.

De herontdekking kwam door mijn kinderen. In een woelige, onrustige periode in mijn leven had ik de deuren en ramen wijd opengezet op zoek naar iets nieuws. Door mijn eigen kinderen te observeren terwijl ik op zoek was naar mijn eigen 'ding' had ik het gevoel dat ik les kreeg. Les van twee kleine jongetjes. Over mezelf. En daar herontdekte ik mijn goud. Het goud dat er altijd al was geweest. En nu maak ik verhalen. Samen met mensen die verhalen vertellen ook geweldig vinden.

Maar ik wil meer.

Ik zou graag kinderen en ouders willen vertellen dat fantasie enorm belangrijk kan zijn. Zeker als het je ding is. Ik zou graag voorkomen dat de wereld om ons heen dat goud verstopt. En hoe kan je dat het best laten zien?

Ik begin een verhalen*school. In ons nieuwe verhalen*laboratorium in Utrecht waar we onze verhalen maken wil ik ook verhaalcurcussen en verhaalworkshops gaan houden. Voor kids die wat met fantasie en verhalen hebben en door mensen die verhalen door hun bloed hebben stromen. Om dat goud in al die kids glanzend te houden. Maar ook om ouders te verleiden om de mogelijkheden te laten zien van dat goud. Te vertellen dat het belangrijk is om naar de skills en passies te kijken van je kind in plaats van het kind zich aan te laten passen aan een maatschappij die niet te voorspellen is.

We starten er mee na de zomervakantie. We werken nu aan een mooi aanbod van verschillende verhaalworkshops en curcussen. Voor kids van een jaar of 7 tot een jaar of 12. En ik ga daar jullie nog heleboel over vertellen.

Patz

Concept & inspiratie; Hoe jij de Wonderbaarlijke Avontureneilanden ontdekte

Ieder nieuw verhaal begint met een vonkje in je kop. Een kleine, soms rare, maar soms ook volkomen logische brug die je maakt tussen twee 'dingen' en uiteindelijk kan leiden tot een echt 'ding'.

Het is altijd mooi om achteraf nog eens goed na te denken hoe het allemaal gekomen is. Dus ben ik de broodkruimels weer eens, in tegenovergestelde richting gaan volgen. Het resultaat is een nieuwe serie foto's; 'Inspiratie en Concept' op de Flickr gallery van het verhalencircus. Soms een klein verhaal en soms een wat groter. Maar wel als vaste voorwaarde dat er uiteindelijk een verhaalproduct uit is voortgekomen.

'Hoe jij de Wonderbaarlijke Avontureneilanden ontdekte' is het eerste verhaal in de gallery. Niet alleen heb ik echt de eerste notitie gevonden van ergens lang geleden, ook 1 van de belangrijkste inspiratiebronnen en de dummy waarmee ik aan ik-weet-niet-hoeveel-uitgevers het concept heb moeten uitleggen voor de vrienden van A.W.Bruna Uitgevers groen licht gaven voor het boek met kaart.

Loop eens op je gemak door de gallery heen. Wellicht plant ik hiermee in zaadje in jouw kop! (en dat zou toch geweldig zijn!)

http://www.flickr.com/photos/circuspatz-artwork/sets/72157629568270969/

Het uiteindelijke resultaat is te bewonderen via; http://www.circuspatz.com/eilandavontuur.html

Veel ontdek-plezier!

Patz

Brief aan mezelf (17 jaar geleden)

Beste Patz,

Je zit nu werkeloos thuis. Je hebt geen baan, je hebt net een einde gemaakt aan je relatie en je woont op je dertigste weer in een kleine kamer in een studentenhuis.

Je voelt je nu best een loser. Je hebt een paar spannende jaren achter de rug. Je was on top of the world met je eigen bedrijfje en nu ben je weer alles kwijt.

De pijn van het falen zal zoals altijd bij ons snel verdwijnen. Het lijkt er op dat we gemaakt zijn om te vallen, maar vooral ook om op te staan.

Het zal nog even duren voordat je door krijgt dat falen gelijk staat aan proberen. En dat je alleen door te proberen de mogelijkheid hebt tot slagen. Wat dat slagen ook mag betekenen.

Wij hebben het vermogen onszelf opnieuw uit te vinden, Dat is geen verdienste, dat hebben we nu eenmaal. Dromen kunnen we ombuigen en we kunnen zonder heel veel moeite de dromen achter de dromen ontdekken. En juist dit jaar ga jij jezelf weer opnieuw uitvinden en een koers inslaan die bepalend zal zijn voor de rest van je leven.

JIJ staat nu aan het begin van een renaissance. Ik, de 47 jarige jij, zit er nu midden in. De hele status quo word doorbroken. Banken gaan omvallen. Internet zal revoluties teweegbrengen.

Mensen zullen massaal in actie komen.

Zelfs nu hebben de meeste van ons het niet eens door. Wellicht hadden de mensen in de renaissance het ook niet door. Kun je zoiets alleen maar vanaf voldoende afstand zien.

Je zal je ogen niet geloven als je op het punt bent aangekomen waar ik nu ben. Omringd door spirituele ondernemers die niet het gebruikelijke 'greed is good' als mantra hebben geadopteerd maar quotes als 'Money is not the only currency' hanteren. Die weer geloven in passie. Die geloven in Karma. Die vinden dat je niet alleen maar kan nemen maar ook moet geven.

Het is een tijd van licht en donker. Van crisis en van heldere lichtpunten.

De wetenschap maakt enorme sprongen. We ontdekken bijna per dag nieuwe planeten en we hebben de kennis van de hele wereld via onze mobiele telefoon altijd bij ons. Zelfs de lichtsnelheid is niet meer absoluut.

Maar voor nu heb je een geweldig jaar voor je. Ga op het strand slapen, ga weer verliefd worden. Verf je haar. Ga dronken worden. Doe alles wat je in je puberteit hebt moeten missen omdat je zo snel volwassen wilde worden. Geniet van dit jaar. Je zal er nog genoeg aan terug denken.

Mijn advies aan jou; heb vertrouwen. Ook als het weer spannend gaat worden. Ook als je jezelf voor de zoveelste keer weer moet heruitvinden (en dat zal je nog een paar keer moeten doen).

Alle rare kronkels in je levenspad zullen later, als je achteruitkijkt, volkomen logisch zijn. Je zult de stippen kunnen verbinden tot er een mooie tekening ontstaat. Geniet van het moment en kijk vooral niet teveel en te ver naar voren. Want je zou zomaar iets over het hoofd kunnen zien als je niet goed om je heen kijkt.

De 47-jarige Patz

Ps. 'Brief aan mezelf' heb ik afgekeken van mijn nieuwe vriend Sikko. Hij schreef, op een scharnierpunt in zijn leven een brief aan zijn jongere ik. En ik kon niet anders om het ook eens te proberen. Dus zocht ik naar een scharnierpunt in mijn leven en ontdekte een enorm belangrijk moment in mijn leven. 17 jaar geleden....

Thanks voor de inspiratie dude! Dat ik maar veel meer dingen van je mag afkijken ;-))

Gewoon omdat ik in een betere wereld geloof

Blijf fascinerend hoe mensen klaar staan om prachtige initiatieven de grond in te boren; laten we het eens hebben over de criticasters van de Kony 2012 actie. De missie was simpel; maak de oorlogsmisdadiger Kony bekend zodat de grote machtige landen gedwongen worden hem voor het oorlogstribunaal te slepen. De kritiek op deze actie heeft alles te maken met details; Kony is inmiddels niet meer in Oeganda, de organisatie die de actie initieerde strijkt financieel wellicht meer op dan nodig is. De kritiek gaan aan de kern voorbij; Joseph Kony moet berecht worden. In wat voor land hij ook zit of welke organisatie de mensen ook oproept.

Wat is zo fascinerend aan de kritiek? Ik kan me niet aan het gevoel onttrekken dat we in het westen steeds weer redenen bedenken om niet te hoeven helpen. Hulporganisaties strijken teveel op, het heeft geen zin, het meeste geld verdwijnt in de zakken van corrupte afrikaanse ambtenaren etc etc. Dus geven we maar niets. Alsof we excuses aan het bedenken zijn.

Hoe sta ik daar in? Simpel. Als van iedere 10,= er 0,50 cent terecht komt bij iemand die ik daar mee help heb ik geen enkele moeite dat 9,50 terecht komt bij de verkeerde personen. Zeker als er geen alternatief is. Ik kan me niet voorstellen dat we om die 9,50 maar gewoon helemaal stoppen om mensen te helpen.

Dus, ik blijf roepen dat Joseph Kony moet worden opgepakt. In welk land hij ook zit. En welke organisatie dan ook hetzelfde doel heeft. Gewoon omdat ik in een betere wereld geloof. En omdat alles beter is dan niets doen.

Patz

Laten we van de wereld een beter plek maken.

Even iets totaal anders; Ik zou het geweldig vinden als jullie even de tijd zouden nemen om het filmpje te bekijken. Help de oorlogsmisdadiger Joseph Kony te stoppen met het ontvoeren en misbruiken van kinderen.

Laten we proberen de wereld beter te maken.

Bedankt!

Patz