Productontwikkelaars of verhalenvertellers?

Ik ben al de hele zomer aan het nadenken over CircusPatz als bedrijf. Even nalopen of we wel de goede weg aan het volgen zijn. Zoals je dat wel vaker doet als je een onderneming runt.

Bij zo'n proces is het goed om na te denken over je roots. Je basis. Waar sta je voor? Waarom doe je wat je doet?

Ik kom er steeds meer achter dat CircusPatz niet perse een bedrijf van verhalenmakers is. Daarom voel ik me nog steeds niet thuis (na 5 jaar) in de wereld van kinderboeken en voel ik wel een duidelijke verwantschap met een bedrijf als Apple.

Onze insteek is duidelijk anders. Een traditionele uitgever en traditionele auteurs geven nagenoeg alle aandacht aan het verhaal. Het daadwerkelijk produceren van het product is bijna een formaliteit. 

Bij mijn eigen verhalencircus werkt het net even anders. Als we een verhaal maken doen we dat om er producten van te maken. Niet alleen als drager van het verhaal, we zien de waarde van een uitgekiende drager. De drager is een deel van het verhaal. De drager, dat kan een boek zijn, speelgoed, televisie of bijvoorbeeld games is net zo belangrijk als het verhaal. Dat maakt ons voor een belangrijk deel productontwikkelaars. 

En dat maakt ons direct anders dan de meeste uitgevers. Horen we dan meer bij partijen als Studio100 (kabouter Plop, K3 etc) en Disney?

Ik denk het niet.

Studio100 maakt televisie als promotie voor hun producten terwijl de aandacht nagenoeg volledig zit op televisie. De producten die het geld binnenbrengen hebben hier ook nauwelijks prioriteit. Bij Disney denk ik min of meer hetzelfde te zien.

Een belangrijk inzicht. Bij mij zit, in ieder geval voor 50% de aandacht (en misschien stiekem wel meer) in de ontwikkeling van het product. Mensen moeten niet alleen verliefd worden op het verhaal, maar ook op de manier waarop we het vertellen. En dat zie ik ook terug bij onze doelgroep. Bij gesprekken met onze doelgroep (doe we vaak) merk ik dat we vaak geroemd worden om de uitvoering of vanwege de originaliteit van het product.

Ons gevaar kan dus juist zitten in de kwaliteit van het verhaal. Waarbij anderen een duidelijke achilleshiel tonen in de ontwikkeling van de drager is onze achilleshiel wellicht wel de kwaliteit van het verhaal. Wat denken jullie?

Patz