zondag 31 oktober 2010

Kapitein

Afgelopen week sprak ik een paar oude vrienden. Allemaal op weg in hun eigen leven. Maar sommige zitten op een trein waar ze eigenlijk niet willen zitten. Sounds familiair? Het antwoord is dan vaak zo simpel. Of juist zo angstaanjagend; stap over op een andere trein.

Waarom willen mensen daar niet aan? Vaak omdat we jarenlang getraind zijn om te leven als slachtoffer van omstandigheden. Wij zijn op de plek terechtgekomen waar we nu zitten door toeval. Of door 'schuld' van anderen. Gelovige mensen hebben een iets hoopvollere uitleg; omdat een God een plan met mij heeft. Maar nog steeds ligt het stuurwiel van ons leven in het handen van andere.

En daar zijn we blij en doodongelukkig over.

Want stel je eens voor dat JIJ zelf het stuur in handen hebt. Dat je helemaal niet slachtoffer meer hoeft te zijn van omstandigheden? Dat zou betekenen dat je ook voor een groot deel zelf verantwoordelijk bent. Dat je zelf moet handelen. Best een angstige gedachte niet? Aan de andere kant; ik hoef helemaal geen boekhouder te zijn als ik eigenlijk een drummer in een band wil zijn. Ik hoef helemaal niet boos te worden op mensen die langzaam rijden op de linkerrijstrook. Ik besluit om boos te worden. Of om niet boos te worden. Nagenoeg alles is een keuze.

De beslissing om zelf de controle over je leven te nemen doet denken aan een scène uit The Matrix waarbij de hoofdpersonage de keuze krijgt uit een rode of blauwe pil. Met de ene pil blijf zijn leven zoals het nu is. Met de andere pil gaat hij de echte wereld zien.

Voor mij was het een bevrijding. Alsof ik een geheim had ontdekt. Alsof ik na 40 jaar mijn ogen opende. Het was doodeng en prachtig tegelijk; Ik ben weer de kapitein van mijn eigen leven.

Wake up (als je dat wil).


Patz





1 opmerking: