Lees ik net; Schoolplichtambtenaren roeren zich omdat Laura Dekker, de 15 jarige avonturierster op haar solo wereldreis te weinig aan haar huiswerk zou hebben gedaan.
Het duurde even voordat het tot mij doordrong.
Laten we het nog een keer op een rijtje zetten; een vijftienjarige meisje zeilt alleen de wereld over. Ik ben als armchair-adventurer (je kent ze wel, veel boeken en docu's kijken zonder uit hun stoel te komen) enigzins bekend met het fenomeen rond-de-wereld-zeilen. Dit zijn bezigheden die normaal gesproken door zeer ervaren en behoorlijk volwassen zeilers worden gedaan. En zelf die haken grootscheeps af. Want het is namelijk nogal wat om oceanen over te zeilen.
En dan hebben we Laura Dekker die zo jong de zee opgaat.
Ik volg haar al een tijdje en ik heb diepe respect gekregen voor de manier hoe ze omgaat met technische storingen, stormen, windstiltes en vreemde havens. Kun je je dat voorstellen? Een paar duizend kilometer van wal vandaan in de nacht rondvaren op een zeilbootje terwijl je de zeilen aan het repareren bent? Of ergens bij een klein eilandje een haven binnenlopen en op je gemak contacten leggen en het eiland te gaan verkennen? Op je 15de?
En dan hebben we een onderwijssysteem met regels die bepalen dat Laura te weinig heeft gerekend. Te weinig aan taal heeft gedaan. Haar huiswerk heeft verwaarloost. Ambtenaren die vanuit hun grijze kantoorgebouwen, vanachter hun computer, slechte koffie en lullige grappen-cultuur verklaren dat deze avonturierster te weinig heeft geleerd.
Dan heb je ook nog mensen die roepen dat Laura lui is. Laaggeschoold zal eindigen zonder werk. Dat ze zal opgroeien voor galg en rad. Omdat ze haar huiswerk niet heeft gedaan terwijl ze de wereld over heeft gereisd.
Dan begrijp ik er gewoon niets meer van. Dan heb ik zin om mijn kinderen van school te halen en naar een ander land te verhuizen. Weg te gaan van zoveel domheid. Of om een nieuw soort school te beginnen. Gerund door mensen die in het leven staan. Die de essentie begrijpen van onderwijs. Die de gedachte achter leerplicht te begrijpen. Die het leven begrijpen.
Het is tijd dat we de noodvlag hijsen. De hoogste tijd dat er mensen opstaan om te roepen dat de mensen achter dit soort beslissingen niet sporen. Dat dit soort leerplichtambtenaren met hun regeltjes thuishoren in een 19de eeuwse maatschappij waarin de functie van de leerplicht was op te voorkomen dat kinderen gedwongen werden om in de steenkoolmijnen te gaan werken en niet thuishoren in de 21ste eeuw om te voorkomen dat kinderen de meest waanzinnige ervaring van hun leven beleven.
Dat juist zo'n ervaring Laura tot grote hoogte zal lanceren. Vele malen hoger dan dat ze -zoals ons domme bange mensen- thuis was gebleven en haar huiswerk braaf had gemaakt.
Patz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten