Zoals jullie weten ben ik een jaar of vier geleden met CircusPatz begonnen. De insteek was simpel; ik wilde op een authentieke manier verhalen vertellen en met voorbeelden als Disney en Studio100 (die van Kabouter Plop, Mega Mindy, K3 etc) op zak had ik het gevoel dat ik er op een dag vast mijn brood mee zou kunnen verdienen.
Ik ben 4 x aan een businessplan begonnen, maar het wilde maar niet lukken. Dat had alles te maken met het feit dat het hele plan (als er al sprake was van een plan) theoretisch gezien niet of nauwelijks kans van slagen had. Het enige dat ik kon doen was mijn kop in het zand te steken en gewoon aan de slag te gaan.
Dus begon ik met het simpele en wellicht naïeve gegeven dat ik mooie verhalen wilde maken. Op een leuke manier. Op mijn manier. In de eerste instantie in de vorm van mooie boeken, en later in de vorm van andere mooie verhaal-spulletjes. En na een jaar zag het er naar uit dat het ging lukken. Nee, ik was niet schatrijk, maar kan gewoon lekker leven van de inkomsten uit het verhalenlaboratorium.
Maar da's blijkbaar niet genoeg.
Inmiddels was mijn verhalen-fabriekje een bedrijfje geworden met potentie. Want door allerlei spannende ontwikkelingen zou het best nog wel eens een groter verhalencircus kunnen worden. Vrienden wezen me erop dat het tijd was om na te denken waar ik over 5 jaar wilde zijn. Dat ik niet meer wegkwam met 'op een leuke manier mooie dingen maken'. Businessplannen waren er nodig. Lange-termijn-visie. Grote Plannen.
En hun onrust werd ook mijn onrust.
Maar ik bleef maar niet verder komen dan; Ik word blij van het bakken van hele lekker broodjes en ik denk dat andere mensen ook heel blij worden van die hele lekkere broodjes.
En trust me, fantasie heb ik genoeg. Maar iedere keer als ik er voor ging zitten en bedacht welke koers het Circus allemaal kon varen blijf ik maar steken bij 'mooie dingen maken' en 'op een leuke manier'. Natuurlijk zie ik flarden van de toekomst. Maar er ontbrak een eenduidig beeld. Mijn toekomstbeeld veranderd met de dag.
Van de week moest ik er weer aan denken. En besloot ik om gewoon zo te blijven denken. Om er mijn strategie van te maken.
Mijn focus te houden op mooie dingen maken. Op een leuke manier. En dus met leuke mensen. En ontbreekt er maar gewoon een lange-afstands-strategie. Geniet ik van de toekomst-flarden waar ik over droom zonder het te willen vastleggen. Zonder een lijn op de kaart te trekken.
Ik zie wel waar ik terechtkom. Cross that bridge when you come to it. Improvise, adapt and overcome.
Want tenslotte is alles mogelijk.
Patz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten