Verhaal uit een fles.

Bertolli ontstond in 1865 in Toscane. In het kleine stadje Lucca maakten Francesco en Caterina Bertolli de eerste fles Bertolli olijfolie. In de jaren daarop groeide Bertolli uit tot een internationaal merk. Het is nu wereldwijd het grootste merk in olijfolie. En natuurlijk zijn er heel wat Bertolli producten bijgekomen.

Hoe hard Bertolli ook is gegroeid, een aantal dingen zijn hetzelfde gebleven. Al 140 jaar worden onze producten met evenveel trots gemaakt. En nog steeds is de Italiaanse levensstijl ons voorbeeld. Alles draait om genieten van de kleine dingen in het leven. En lekker en puur eten speelt hierbij een belangrijke rol.

Mensen houden van verhalen. Dat weten de mannen en vrouwen die hun geld verdienen met het aan de man (en vrouw) brengen van producten ook. Voorbeeld; Het verschil tussen een 'gewone' fles wijn en een fles wijn van Ilja Gort is groot. Zelf ook al is de smaak hetzelfde. Ilja Gort is die Nederlandse man met die snor die in Frankrijk nu prijswinnende wijntjes maakt. En die andere wijn? dat is gewoon wijn. Het verschil?

Het verhaal.

Verhalen maken de man. Maar in het geval van een product loop je wel op de rand van een afgrond. In het geval van Ilja Gort is er geen sprake van een afgrond. Het verhaal van die Nederlandse reclameman (met grote snor) die in Frankrijk prijswinnende wijntje maakt is namelijk gewoon waar. Hij heeft alleen ingezien dat hij zijn verhaal naar voren moet duwen. Dat hij zijn snor niet moet afscheren.

In het geval van Bertolli is het niet helemaal waar. Want de grondstoffen (olijven) komen inmiddels helemaal niet meer uit Toscane. Toscane heeft eigenlijk, behalve dan de historie van het merk, helemaal niks meer te maken met die fles olijfolie die je in de winkel koopt. Ze liegen niet echt. Ergens diep in hun verhaal zeggen ze namelijk dat 'de Italiaanse levensstijl hun voorbeeld is' en niet dat alles uit Toscane komt. Maar het verhaal is uit de fles. En in plaats daarvan is twijfel gekomen.

Nu is de vraag; in hoeverre bedonder je de consument. In hoeverre verdien je het om een afgrond in te donderen. In hoeverre verdien je die vraagteken? Mensen voelen nu eenmaal zich beter bij het Toscane verhaal dan bij het verhaal dat de olijven uit Spanje en Noord Afrika komen. De kwaliteit van het product is blijkbaar goed genoeg om in het verhaal te willen en te blijven geloven.

Wat ik wel weet is dat de consument terecht gevoelig is voor dingen die niet (helemaal) waar zijn. Dat hebben die reclame mannen en vrouwen natuurlijk wel een beetje aan zichzelf te danken. Dus als de Toscane bubbel barst, gaan mensen er vanuit dat je dan gelijk over alles wel zal jokken. Dat het product zelf ook wel slecht zal zijn.

Mijn tip? Zorg dat je verhaal waar is. Of dat het verhaal achter het verzonnen verhaal op zijn minst net zo leuk en aantrekkelijk is.

Storytelling? I love it!

Patz