Bijna ieder jaar zitten we in de zomer een weekje in een dorpje in de Lot in Frankrijk. Dat heeft alles te maken met een hele lieve schoonmoeder (ja mensen, ze bestaan ;-) die daar woont en mijn kids die het geweldig vinden om daar rond te struinen.
Bijna ieder jaar zijn we daar tijdens de nationale feestdag. En voor het dorpje betekent dat er op het marktplein een kermis neerstrijkt.
Mijn jongens zijn in de eerste instantie gek op die kermis. Dat heeft alles te maken met het feit dat je bij iedere attractie makkelijk iets kan winnen. Inmiddels ben ik al tot de ontdekking gekomen dat het geluk om de prijsjes van korte duur is. Iedere prijs stort na een dag spelen uit elkaar. En de teleurstelling is iedere keer weer groot. Is de kermis helemaal niet meer zo leuk. Dat speelgoed hebben we met zijn allen omgedoopt tot 'kermisspul'. Een mooi woord voor troep.
Kwaliteit blijkt ingewikkeld te zijn. Met zijn allen nemen we dagelijks genoegen met 'kermisspul'.
Iedere keer als ik de fiets pak en 20 minuten fiets om naar een hele goeie bakker te gaan ( 5 x per jaar) vraag ik me af waarom ik toch iedere dag genoegen neem met dat kermis-brood van de supermarkt. Iedere keer als ik kaas koop op de markt vraag ik me af waarom ik dat niet vaker doe. Kom ik tot de ontdekking dat die kaas veeel lekkerder is. Meer smaak heeft.
En dat gaat op voor 80% van alle aankopen die we doen. Een vriend van me kocht een kekke fiets. Lekker hip. En nog goedkoop ook. En een half jaar later was het een weggeroest wrak. Kermisspul. Teleurstelling. En weer kocht hij een Kermisfiets. Bij de Hema. Lekker goedkoop. En weer rot hij weg waar je bij staat. Waarschijnlijk onnodig om te zeggen dat hij inmiddels een kwalitatieve fiets had kunnen kopen.
Ik begin daar steeds meer op te letten. Liever kwaliteit. Als het even kan. Dan maar even doorsparen. Dan maar wat minder brood eten. Maar wel genieten als je goed brood proeft.
1 van de peilers van de spullen die we bij het verhalenlaboratorium hebben is kwaliteit. Omdat we simpelweg geen lol hebben in het maken van kermisspul. En da's best ingewikkeld omdat je steeds de vraagt krijgt of het wel het geld en de moeite waard is. Dat waarschijnlijk mensen die kwaliteit toch niet zien. En dan kom ik steeds weer terug met hetzelfde antwoord; Ik doe het omdat ik geen lol heb in het maken van kermisspul. En als ik geen lol heb in wat ik doe ga ik wel wat anders doen.
We zijn nu eenmaal een verhalen-circus en geen verhalen-kermis.
Patz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten