Never...

'Never tell me that the sky is the limit when there are footprints on the moon...'

Mijn manifest

Ik heb het gehad met middelmaat. Ik heb het gehad met de meerderheid van slapende, middelmatige mensen die bepalen hoe ik mijn leven moet leiden, die mijn kunst afpakken omdat ze zelf geen kunst nodig hebben, die mijn wereld kapot maken met nog meer asfalt en andere troep, die alles wat anders is dan middelmaat weg willen hebben omdat het hun confronteert met het feit dat ze middelmaat zijn. Die mij vol afkeuring wijzen op het feit dat ik geen middelmaat maak of ben, die mijn kinderen wijzen op het feit dat ze niet zoals iedereen op voetbal zitten maar postzegels sparen, die hun kinderen leren om alles wat anders is kapot te treiteren en kapot te maken. Ik heb het gehad met mensen die alles veroordelen wat ze niet snappen of niet willen snappen en niet de moeite nemen om überhaupt iets te snappen.

Ik ben voor een wereld vol verwondering, vol passie, vol diversiteit. Waar kinderen leergierig en avontuurlijk willen en kunnen zijn. Waar middelmaat echt middelmaat is, waar domme mensen gewoon dom zijn en hoge bomen trots in de wind kunnen staan. Waar kwaliteit en de waarheid vanzelfsprekend zijn. Een wereld waar het logisch is om te helen in plaats van kapot te maken.

Daarom doe ik wat ik doe en ben ik wie ik ben.

Patz

Gregor Groentestein's avonturen in filmland: entry 5: No Hurry

Ik ben begonnen aan de lange weg om De Buitengewoon Opmerkelijke Dagboeken van Gregor Groentestein door middel van film of tv te gaan vertellen. Op deze plek breng ik verslag uit van mijn filmavonturen. Nu deel 5.

Zoals ik al eerder de concludeerde; voor film en tv trajecten moet je geen haast hebben. Heeft even een jaartje of wat geduurd voor ik de onrust uit mijn lijf kreeg, inmiddels heb ik de ervaring (ook door meerdere film- en tvtrajecten) dat haast een onnodige factor is. Het is een langzaam proces, met vele gesprekken waarin je iedere keer weer een stap vooruit gaat, maar soms ook een paar stapje achteruit moet maken. En als je je eenmaal realiseert dat het 'all in the game is' in plaats van je er over op te winden, is er eigenlijk niets meer aan de hand.

Wat ik inmiddels ook al doorheb is dat er never 1 partij is die groen licht geeft. Het is een uitgebalanceerde puzzel waarbij ieder puzzelstukje belangrijk is. Er is pas groen licht als alle puzzelstukjes groen licht geven. En zelfs dan kan het zomaar gebeuren dat toch plotseling een puzzelstukje een tijdje verder besluit om toch nog rood licht te geven. Ambassadeurs van plannen kunnen zomaar vertrekken en dan moet je eigenlijk weer opnieuw beginnen.

Het mooie is, dat ik er inmiddels er de lol wel van kan inzien. Want ik geloof heel erg in het principe dat als iets moet gebeuren het gewoon gaat gebeuren. En dat als het niet moet gebeuren het dan ook niet gaat gebeuren. Its that simple.

Ik kan jullie wel melden dat er beweging in deze droom zit. Meerdere 'klinkende' puzzelstukjes hebben aangegeven geïnteresseerd te zijn in het tot leven brengen van onze held Gregor. Wel een beetje jammer dat ik er natuurlijk nog niks over mag zeggen, aan de andere kant blijft het wel spannend zo.

En da's natuurlijk ook best belangrijk. Dat het spannend blijft. Het is namelijk niet voor niets dat 'The Journey' belangrijker is dan de eindbestemming.

Patz

Ps. Deel 4, deel 3, deel 2 en deel 1

Meer Onmogelijke Dingen

Afgelopen zaterdag stonden we weer met de CircusPatz Avonturenkraam op de Hippe markt in Utrecht. En, het was weer geweldig. Niet omdat we onze hele kraam hebben leegverkocht, meer omdat het weer enorm leuk was om onze spullen te laten zien, onze fans te ontmoeten en nieuwe fans te maken.

Het blijft even wennen; mensen die enorm waarderen wat je doet. En vooral, mensen die je niet kent die enorm waarderen wat je doet. Maar ze zijn er. Die snel naar de kraam lopen om je hand te schudden. Of die gelijk een stapel spulletjes bij je kopen. Die vragen wanneer de volgende Groentestein uitkomt.

Met een vette glimlach op mijn mond vertrok ik die zaterdag weer naar huis. En met een plan in mijn kop.

Die markten; die gaan we zeker vaker doen. Maar ik wil meer.

Ik was al op zoek naar een goede plek voor het verhalen*laboratorium. Maar nu heb ik weer een oud plan van de plank gehaald en denk ik er aan om het te combineren met een ontmoetingsplek in de vorm van een CircusPatz Avonturenwinkel. Niet omdat het ook mijn ambitie is om een winkel te beginnen, wel omdat ik denk dat het Circus een vaste plek nodig heeft om leuke dingen voor onze fans te gaan doen. Een plek waar ik alle CircusPatz spullen bij elkaar kan zetten. Waar we ook niet-cp-spulletjes kunnen verkopen die passen bij onze eigen avonturenverhalen. Een plek die onze fans moet inspireren, maar ook een plek die ons moet inspireren. En wellicht ook de handel kan inspireren meer met onze spullen te gaan doen.

Het is weer een Buitengewoon Opmerkelijk Plan. Net zoals al mijn plannen. Net zo maf en net zo 'onmogelijk'. Maar blijkbaar is dat mijn ding.

Dingen zijn namelijk onmogelijk tot ze mogelijk blijken te zijn...

Ik hou jullie op de hoogte!

Patz