Ik heb wat met tuinen. Niet van die kleine, Nederlandse lapjes grond achter- of voor je huis, nee meer van die enorme, uit te kluiten gewassen, en met veel te veel geld ontwikkelde 18de eeuwse gecultiveerde bossen. Waar koningen rondliepen. Waar iedere bocht een verassing in petto heeft.
Mijn vader sleepte me vroeger van tuin naar tuin. Vanaf dat ik een jongetje van een jaar of 6 was. Van de kasteeltuinen aan de Loire tot botanische tuinen in Portugal. En iedere keer was het alsof ik in een sprookjeswereld was beland. Mijn ogen werden gevoed met doolhoven, priëlen en kastelen, mijn hersentjes deden de rest en maakte er magische werelden van.
En dat gevoel heb ik nog steeds. Magische plekken zijn het. En ik zie tot mijn grote vreugde dat mijn jongens er ook dol op zijn.
Er zijn bergen verhalen gebaseerd op deze tuinen en doolhoven. Alice in Wonderland is er eentje van. Een magische, surrealistische wereld van waar je niet weet wat je nu weer gaat tegenkomen. Een boze kaarten koningin of een drugsrokende rups.
Afgelopen vakantie liep ik rond door een prachtige tuin in de Lot in Frankrijk. Marqueyssac. Omsloten door meerdere kastelen was het alsof ik in een decor liep regelrecht uit Lord of the Rings. De jongens rende van links naar rechts en regelmatig waren we ze kwijt. Hier een labyrint, daar een romantisch kerkje. En hier nam ik de beslissing om wat met dat gevoel te doen. Een labyrint boek, gebaseerd op een magische tuin vol geheimen, puzzels, hints en verhalen. Een boek vol keuzes; ga ik naar links, ga ik naar rechts. En het mooiste; je moet de weg in het verhaal kwijt kunnen raken...
Naar de tekentafel!
Patz
Damn, wist niet eens dat je een blog had. Leuk. En ik zoek nog een mooi Labyrint in NL om met Aidan door te struinen. Nog tips?
BeantwoordenVerwijderenYo Erwin. Net begonnen hoor. In nederland zijn ze niet echt van de layrinten. Straks van de zomer krijg je wel mais-labyrinten. Die zijn erg leuk. Gewoon ff googlen!
BeantwoordenVerwijderenIk ga je sprken!
Patz